Problemy budownictwa drewnianego w Polsce
Technologia budowania z drewna, tak popularna w Kanadzie, Stanach Zjednoczonych czy w Skandynawii, zyskuje w naszym kraju coraz większe grono zwolenników. Zarezerwowane dotychczas dla zabudowy letniskowej (ewentualnie starej architektury wiejskiej), domy z drewna stają się alternatywą dla tradycyjnych domów murowanych. Ze względu na użyty budulec (bale drewniane, drewno klejone, gotowe drewniane prefabrykaty) oraz/lub zastosowaną konstrukcję szkieletową ich budowa jest znacznie tańsza i szybsza, a z powodu swojej lekkości są możliwe do osadzenia na zróżnicowanym podłożu. Jednakże, pomimo ewidentnych zalet, w szerszej skali budownictwo drewniane traktowane jest w Polsce nadal jako nietrwałe, awangardowe, a nawet ryzykowne. Dlaczego tak się dzieje?
Należy pamiętać, że drewno to wymagający, nieustannie pracujący materiał, potrzebujący większej dbałości i częstszej konserwacji. Wykonane z niego elementy konstrukcyjne muszą być obrobione z najwyższą starannością (strugane czterostronnie) i powinny charakteryzować się określoną wilgotnością (18-19 %). Zastosowanie mokrego drewna grozi bowiem obniżeniem wytrzymałości konstrukcji budynku, większą podatnością na zagrzybienie i utratą właściwości izolacyjnych powierzchni oraz kurczeniem się i skręcaniem elementów konstrukcyjnych, powodującym pękanie ścian i sufitów. W Polsce nadal brak jest określonych standardów techniczno-montażowych, pozwalających na trwałe wykonanie i odbiór inwestycji z jednej strony i zapobieganie stosowania materiałów gorszej jakości.
Problemem może być również obawa przed szkodnikami, mogącymi naruszyć drewnianą konstrukcję. Standardowo stosowaną ochroną elementów drewnianych jest użycie chemicznych środków impregnujących, niegwarantujących jednak stuprocentowej skuteczności. Bardziej efektywne jest poddanie drewna suszeniu komorowemu, które pozbawia je substancji naturalnych, stanowiących pożywkę dla owadów, a także czterostronnemu struganiu, dzięki któremu szkodniki nie są wstanie złożyć jaj na gładkiej powierzchni. Niestety, funkcjonujące przepisy nie określają procedury konserwacji i zabezpieczenia konstrukcji drewnianych, co w konsekwencji może prowadzić do obniżenia jakości stawianych budynków.
Mała popularność budownictwa drewnianego skutkuje brakiem wiedzy i doświadczenia w jego zakresie, a co za tym idzie brakiem wyspecjalizowanych, objętych systemem certyfikacji, firm budowlanych, oferujących swoje usługi na wysokim poziomie. To, w połączeniu z drogim ubezpieczeniem budowanych domów, znacznie ogranicza dostęp do kapitału pozwalającego na realizację inwestycji deweloperskich, pozostawiając budownictwo drewniane w obszarze prywatnej zabudowy jednorodzinnej.
