Odporność ogniowa domu drewnianego

Domy drewniane mają wiele atutów. Jest to naturalny budulec, który tworzy wewnątrz budynku zdrowy i optymalny do życia mikroklimat, jednocześnie jest to również materiał łatwopalny. Jednak obecnie stosowane technologie czynią takie domy bezpiecznymi.

Budynki wykonane z drewna mogą mieć konstrukcję szkieletową albo być zbudowane z bali. Z uwagi na to, że drewno to surowiec naturalny, wewnątrz takich budynków panuje specyficzny mikroklimat, stwarzający zdrowe i optymalne warunki do życia. Domy takie są nie mniej bezpieczne niż domy zbudowane z innych materiałów. Dotyczy to również bezpieczeństwa przeciwpożarowego.

Aby jednak budynek spełniał swoje właściwości, drewno musi być odpowiednio obrobione, a do jego budowy należy użyć właściwych technologii. Ważna jest impregnacja przeznaczonymi do tego farbami, które pozwalają na skuteczne zabezpieczenie pomalowanej powierzchni przed ogniem. Jeśli natomiast chodzi o przygotowanie materiału przed budową, to niezwykle ważne jest jego odpowiednie wysuszenie. Cały proces dzieli się na kilka etapów i trwa do chwili osiągnięcia około 20 % wilgotności drewna. W dalszej kolejności drewno poddaje się procesowi oczyszczania, heblowania oraz hartowania. W tym ostatnim etapie bale są przypalane, co pozwala zamknąć kanaliki powietrzne, co jednocześnie zmniejsza podatność materiału na zapalenie się w przyszłości. Dla zachowania bezpieczeństwa pożarowego ważna jest również grubość drewna, oraz kształt poszczególnych elementów, który zapobiegnie „prześlizgiwaniu się” ognia na kolejne powierzchnie.

Ważne jest odpowiednie przygotowanie ścian wewnątrz, jak i z zewnątrz budynku. W pierwszym przypadku odporność ogniową można uzyskać dzięki zastosowaniu okładziny w postaci płyt gipsowo-kartonowych o grubości co najmniej 12,5 mm, a także zastosowanie wypełnienia wełną mineralną. Na zewnątrz natomiast można zastosować okładziny w postaci płyt trudno zapalnych, posiadających potwierdzające to atesty.

Odporność ogniowa oddawanych do użytku budynków wynika z obowiązujących przepisów. Zgodnie z nimi każdy taki budynek powinien spełniać kryteria określone normą PN-EN ISO 13943. Na odporność ogniową składają się trzy elementy:

– nośność ogniowa (R),

– szczelność ogniowa (E),

– izolacyjność ogniowa (I).

O stopniu odporności ogniowej decyduje czas liczony od momentu wybuchu pożaru do momentu osiągnięcia przez elementy konstrukcyjne powyższych kryteriów.

Dla budynków mieszkalnych ustalono minimalną odporność ogniową na REI 30, co oznacza, że od wybuchy pożaru musi minąć 30 minut, do czasu osiągnięcia wskazanych kryteriów przez konstrukcję budynków.

Dla odpowiednio zbudowanych domów drewnianych z bali o prostokątnym przekroju i szerokości 199, w których użyto niezbędnych technologii, a materiał został prawidłowo przygotowany, odporność ogniowa wynosi REI 90.