Drewno od zawsze w architekturze
Drewno to bardzo wdzięczny materiał architektoniczny. Występuje ono w postaci surowych desek oraz paneli, a także na podłogach, sufitach i ścianach. Dziś stosuje się je do budowy domów, kościołów, hal widowiskowo-sportowych, a nawet, w dalekosiężnych planach, także i drapaczy chmur.
Drewno znane jest architekturze już do tysięcy lat. Stało się ono popularne dzięki temu, że jest łatwo dostępne, tanie i stosunkowo proste w obróbce, odpowiednie do budowania w każdych warunkach, czy to klimatycznych czy finansowych. Przed wiekami drewno było głównym materiałem budowlanym, które później zastąpiono kamieniem, cegłą i żelbetonem. Obecnie wraca ono do łask, przeżywając swoją niejako drugą młodość.
Drewno stanowi uniwersalny i ponadczasowy element architektury przede wszystkim tam, gdzie tereny porastają gęste lasy, a dostęp do tego rodzaju materiału jest najłatwiejszy. Wśród krajów europejskich z drewna najchętniej budują Finowie, Norwegowie oraz Szwedzi. W naszym kraju drewno do tej pory było traktowane jako materiał nieco anachroniczny, aczkolwiek ceniono je za naturalność i ekologiczność.
Drewno posiada takie właściwości, które sprawiają, że stanowi ono idealny materiał przede wszystkim do dekoracji wnętrz. Ma ono wiele zalet, wśród których jest również wytrzymałość, idąca w parze z możliwościami wyginania go, cięcia, szlifowania, łączenia, wzmacniania, malowania, barwienia, polerowania i lakierowania, dzięki czemu możemy je dostosować do naszych architektonicznych potrzeb. Cenią je zarówno osoby kochające prostotę i naturalność, jak i ci, stawiający na oryginalność, albowiem nie ma dwóch takich samych kawałków drewna.
Warto zauważyć, iż w XXI wieku, czyli epoce ekologii, architektura drewniana przeżywa swój renesans, ponieważ spełnia wymogi najbardziej przyjaznego środowisku zrównoważonego budownictwa. Dodatkowo drewno jako jeden z bardzo niewielu materiałów budowlanych idealnie komponuje się z niemal wszystkimi surowcami, pozwalając na tworzenie ciekawych i niekonwencjonalnych rozwiązań. Wykorzystuje się je zarówno jako materiał wykończeniowy elewacji budynku (w całości bądź w aranżacjach łączących drewno ze stalą, betonem lub szkłem), jak i przy tworzeniu efektownych i przytulnych wnętrz, również tworzonych na bazie kontrastowych połączeń.
Architekci najbardziej zainteresowani są egzotycznymi gatunkami drzew, które dają im duże możliwości architektonicznej ekspresji: cedrem czerwonym, świerkiem skandynawskim, tatajubą, meranti czy modrzewiem syberyjskim. Posiadają one świetne parametry wytrzymałościowe, charakteryzują się wysokimi walorami estetycznymi, a także doskonale harmonizują z nowoczesnymi materiałami wykończeniowymi.
Natomiast tzw. styl rustykalny ukazuje przede wszystkim naturę drewna, jego kolorystykę opierającą się na barwach ziemi, szarościach i czerni, szorstką fakturę, widoczne słoje oraz ponadczasowowość.