Styl marynistyczny

MonochromProfi/bigstockphoto.com

Styl marynistyczny bardzo pasuje do wnętrz domów z drewna. Niegdyś był spotykany najczęściej w domach letniskowych, ale upowszechnił się także w domach całorocznych. Dobrze sprawdza się też w pokojach dziecięcych i młodzieżowych.

Jedną z najważniejszych cech tego stylu jest odpowiednia kolorystyka – biel, granat, beż, błękit, często z akcentami czerwonymi. Materiały to drewno, płótno, juta i wiklina.

Charakterystycznym elementem wystroju takich wnętrz jest drewno z odzysku, wyrzucone przez morskie fale (ang. driftwood). Takie nieregularne kawałki drewna mogą być wykorzystywane jako części mebli (podstawy do stolików i lamp, nogi do krzeseł) czy jako surowiec do artykułów ozdobnych (np. rzeźb).

Wyposażenie to przede wszystkim drewniane meble, często bielone czy przecierane. Charakterystyczne są skrzynie, podobne do tych, w których przechowywano rzeczy na statkach. Niektóre elementy wystroju mogą być plecione z wikliny – np. kosze na drobiazgi. Ciekawym elementem wnętrza mogą być hamaki oraz sznury i liny, wykorzystywane np. do zawieszenia lamp lub przewiązania zasłon.

Jeśli chodzi o wzory, typowe są granatowo-białe pasy, a także motywy morskie – kotwice, muszle, rozgwiazdy, kompasy, łodzie itp. Pojawiają się one zarówno jako wzory na tkaninach, jak i elementy dekoracyjne. Jednak należy stosować je z umiarem, by uniknąć przeładowania. Najważniejszy jest wspomniany już dobór kolorów i surowców.