Wielokondygnacyjne budownictwo drewniane

Budownictwo drewniane kojarzy się głównie z przytulnymi domami jednorodzinnymi, z maksymalnie jednym piętrem, zlokalizowanymi na skrajach miast lub z dala od nich, na łonie natury. Jednak z uwagi na szereg zalet tego typu konstrukcji drewno zaczęto stosować także w budynkach składających się z kilku kondygnacji.

Drewno w przewadze

W Niemczech na przykład już ponad trzy lata temu rozpoczęto budowę ośmiokondygnacyjnego budynku o konstrukcji drewnianej, sięgającego 25 metrów wysokości. Z drewna wykonano całą konstrukcję nośną budynku, a jedynie niektóre jej elementy, tj. częściowo klatka schodowa zrobione zostały z betonu, i to jedynie ze względów bezpieczeństwa. Podobnie jak elewacja, do której stworzenia w większości użyto drewna, uzupełnionego miejscami o tynk.

Takie zaplanowanie budynku, ze względu na jego strzelistą budowę, pozwala na uzyskanie większej powierzchni oraz zaoszczędzenie więcej przestrzeni obok, co jest odpowiedzią na problemy miejskich planistów. Ponadto stosowane w tego typu konstrukcjach prefabrykaty, wpływają znacząco na skrócenie czasu budowy. Pozwala to także na zredukowanie ilości potrzebnego przy budowie ciężkiego sprzętu.

Szczególne środki bezpieczeństwa

Przed budowniczymi decydującymi się na użycie drewna jako głównego surowca, stały liczne przeszkody, chociażby biurokratyczne, w postaci przepisów określających sposób, w jaki budynki wielokondygnacyjne mają spełniać wymagania przeciwpożarowe. W związku z tym przy konstrukcjach drewnianych stosuje się większą ilość materiałów izolacyjnych, które cechuje wysoki stopień ognioodporności. Od wewnątrz na przykład ochronę ogniową zapewniają poszycia płyt gipsowo-włóknowych kładzione dwuwarstwowo. Same prefabrykaty natomiast powstają z wysokiej jakości naturalnego drewna litego, a dodatkowo usztywnia się je ramami drewnianymi, w których obustronnie zamocowane są płyty gipsowo-włóknowe.

Drewno cechuje wysoki stopień termoizolacyjności, co jest niekwestionowanym atutem w porównaniu np. do betonu. Konstruktorzy budynków wielokondygnacyjnych, w celu właściwego wykorzystania drewnianego potencjału cieplnego, stosują grube warstwy izolacji. Materiały te wbudowuje się w elewację, co powoduje, że są one właściwie niezauważalne, w przeciwieństwie do wysokiego poziomu energetyczności budynku.

Budownictwo drewniane, w tym także i wielokondygnacyjne, zyskuje coraz więcej zwolenników na całym świecie, jednak jego geneza wywodzi się ze Skandynawii i Kanady, gdzie technologie te są najbardziej rozwinięte. W Polsce możliwość budowania kilkupiętrowców z drewna wymagała także nowelizacji przepisów prawa budowlanego, w zakresie m.in. określenia współczynników ognioodporności, jakim muszą sprostać budynki drewniane tego typu.